Pflegedienst to niemieckie służby medyczne, które często wykonują swoją pracę u podopiecznych, u których zatrudnione są opiekunki osób starszych z Polski w opiece. Są to zawodowe Altenpflegerin lub Altenpflegehelferin wykształcone według niemieckich standardów obowiązujących dla tych zawodów. Używamy formy żeńskiej, ponieważ według statystyk mężczyźni – opiekunowie stanowią w Niemczech w tym zawodzie jedynie 14% ogółu zatrudnionych.
Bywa tak, że w domach, w których pojawia się opiekunka z Polski czy Rumunii i Bułgarii (opiekunka osób starszych Niemcy) tracą zlecenia niemieccy opiekunowie. Bywa tak, co nie znaczy, że jest to reguła – przeczytaj jakie zdanie ma ten temat niemiecka opiekunka z Pflegedienst. W tych domach gdzie osoby starsze wymagają opieki medycznej – np. zmiana opatrunków, podawanie zastrzyków, pielęgnacja rany stomijnej czy cewnika lub trudniejszej podstawowej pielęgnacji – np. podnoszenie, higiena ciała u osób leżących – opiekunki z Pflegedienst nadal przychodzą wykonywać swoją pracę.
Panie opiekunki z niemieckiego Pflegedienst zazdroszczą nam statusu domownika, zażyłości z klientem, jaką daje ta praca, namiastki domu w pracy i braku presji czasowej w opiece nad chorym. One mają starannie wyliczone ile czasu mogą poświęcić np. na mycie twarzy czy higienę intymną. Wędrują codziennie od domu do domu, wszędzie są kilka – kilkanaście minut. Bardzo często jako opiekunki w Pflegedienst pracują emigrantki, takie jak my. Szczególnie dla nich pozycja i prestiż jaką cieszą się opiekunki z Polski jest symbolem nieosiągalnej dla nich asymilacji ze społeczeństwem niemieckim.
A jakie podejście do opiekunek z niemieckiego Pflegedienst mamy jako opiekunki z Polski?
Tak mówi Bogusia, Marta i Anna. Wszystkie trzy mają kilkuletni staż pracy w opiece nad osobami starszymi i dobrze mówią po niemiecku. Ich stanowisko jest jasne – nie pomagam opiekunkom z Pflegedienst, ponieważ one przychodzą wykonywać swoją pracę, za którą mają płacone. Dlaczego mam pomagać? Otworzę drzwi, przywitam się, przygotuję oczywiście ręczniki czy świeżą odzież i idę do swojego pokoju. One nie przyjdą mi pomóc jak np. w nocy osoba starsza będzie mnie budziła. Jak przychodzi fryzjerka czy też Fußpflege to one nie oczekują pomocy. Wykonują swój zawód, swoją pracę. I tak samo powinno być w stosunkach opiekunka z Pflegedienst – opiekunka osób starszych z Polski.
Nasze rozmówczynie nie pomagają również dlatego, że w początkach kariery zawodowej, kiedy nie miały jeszcze obecnej pewności siebie i świadomości podziału obowiązków, były wykorzystywane. Opiekunki z Pflegedienst wysługiwały się nimi albo zostawiały po sobie bałagan. Więc teraz sztywno trzymają się zasady – każdy ma swoje obowiązki. I nieobecność przy czynnościach opiekuńczych jest jasnym sygnałem – zrób wszystko od początku do końca sama tak, jakby mnie tu nie było.
Taką opinię wyraziły Maria, Teresa i Iwona. Każda z nich pracuje w opiece nad osobami starszymi w Niemczech ponad 5 lat, dobrze znają język niemiecki. Ale nie każda z nich miała taką samą argumentację. Maria i Teresa uważają po prostu, że jest to miły gest solidarności zawodowej. Nie zaszkodzi pomóc przy zmianie pieluszki czy potowarzyszyć przy myciu osoby starszej i w odpowiedniej chwili podać np. gąbkę. Można przecież przy tym pogadać, pośmiać się, dowiedzieć się czegoś o mieście, gdzie pracujemy, nawiązać kontakty towarzyskie. Kiedy człowiek jest większość dnia sam z małomównym chorym na demencję, łaknie się rozmowy. I dużo Polek pracuje w niemieckich służbach medycznych, można po polsku porozmawiać.
Iwona pomaga z innych przyczyn. Taką ma naturę, że mocno emocjonalnie związuje się ze swoimi podopiecznymi. I nie do końca ma zaufanie, że zagonione opiekunki z Pflegedienst wykonają dobrze swoją pracę. Jest bardzo empatyczną osobą, nie chciałaby nikogo urazić czy komuś zaszkodzić. Ani swojemu podopiecznemu czy podopiecznej ani faktycznie nieraz niezbyt dokładnej niemieckiej opiekunce. Wychodzi więc z założenia, że pomagając w toalecie porannej leżącej osoby starszej może jednocześnie dopilnować, żeby wszystko było zrobione jak należy.
To najczęściej wyrażana przez nasze rozmówczynie opinia na temat brania udziału w pracy opiekunek z Pflegedienst. Ewa mówi, że nie pcha się oczywiście do czynności czysto medycznych, ale zabiegi ogólnopielęgnacyjne – dlaczego nie. To zależy głównie od osobowości opiekunki z niemieckich służb medycznych. Jeżeli dziewczyna jest fajna, podpowiada różne rzeczy to można się przy tym sporo nauczyć. Ona sama (jest raczej osobą drobnej postury) poznała kilka dobrych ułatwień przy opiece nad chorymi leżącymi. I nauczyła niemieckie opiekunki lżejszego niż one stosowały sposobu na podsunięcie chorego na wózku. Ale zdarzyło się kilka razy, że przychodziły opiekunki z Pflegedient, które nie miały nawet połowy takiego doświadczenia i wprawy jak ona. I jeszcze się nad nią wywyższały kiedy próbowała podzielić się swoją wiedzą. Że co tam ona wie, nie ma wykształcenia jako opiekunka, a one są po szkole.
Większość opiekunek z Polski uzależnia zdecydowanie pomaganie opiekunkom z Pflegedienst od ludzkiej sympatii i antypatii. To jest przecież całkiem normalne i zwyczajne, że chętnie pomagamy tym, których lubimy. Nie zastanawiamy się nad tym, czy wyręczamy kogoś w obowiązkach, za które dostaje wynagrodzenie. Działamy wyłącznie na podstawie czystego odruchu niesienia pomocy.
W końcu jesteśmy przecież opiekunkami przez duże „O”!
Używamy cookies