Opieka nad osobą z syndromem Neglect Syndrome

Neglect Syndrome jest zjawiskiem występującym najczęściej u podopiecznych z lewostronnym niedowładem ciała po wylewie, udarze lub operacjach neurologicznych prawej połowy mózgu. Pojęcie to tłumaczy się w języku polskim jako zespół nieuwagi stronnej lub zespół zaniedbywania połowicznego. Tłumaczenie na język polski dokładnie oddaje istotę problemu takich podopiecznych. Nie są oni niewidomi ale ich mózg nie widział, bo ignoruje po prostu dokładnie lewą stronę widzenia czy jedną stronę ciała. Jakie ma to znaczenie dla opiekunek osób starszych w Niemczech?

 

Podopieczny z Neglect – Syndrome

Jeżeli spotkamy się w pracy w opiece nad osobami starszymi z podopiecznym z Neglect – Syndrome przede wszystkim, tak jak przy większości schorzeń u osób starszych, musimy się uzbroić w cierpliwość i starannie obserwować ograniczenia podopiecznego. Zdiagnozowanie tego zaburzenia u podopiecznych jest dosyć łatwe – lekarze neurolodzy z reguły proszą o przerysowanie prostego obrazka np. domu czy kwiatka, a chory narysuje tylko jego jedną połowę.

 

W praktyce opieki nad osobami starszymi sprawa jest bardziej skomplikowana, zwłaszcza, że Negleckt – Syndrome z reguły jest tylko jednym z czynników mających wpływ na stan podopiecznego. Starsza pani założy np. płaszcz tylko na jedną rękę i będzie stanowczo twierdziła, że jest gotowa do wyjścia, przy czym może też przeczesać sobie sama włosy, ale właśnie tylko z jednej strony, pomalować pomadką usta do połowy. Przeglądając się w lustrze będzie widziała siebie jako ubraną w płaszcz, uczesaną, elegancko umalowaną osobę. Opiekunka takiej osoby starszej powinna w takiej sytuacji absolutnie powstrzymać się od komentarzy typu „co też Pani zrobiła”,„jak Pani wygląda”, „nie może Pani wyjść w takim stanie na ulicę”. Najlepszym wyjściem z sytuacji jest spokojne zakomunikowanie przez opiekunkę, że trzeba poprawić płaszcz, jeszcze trochę przeczesać włosy i mocniej podmalować usta, bo tak będzie ładniej. Starszy pan założy bądź zawiąże tylko jeden but. Trzeba znaleźć wówczas sposób na zatrzymanie podopiecznego przed wyjściem z domu i założenie czy zawiązanie drugiego buta.

 

Nie wolno denerwować podopiecznego uwagami, że zrobił coś źle lub niedokładnie. Opiekunka osób starszych powinna w takiej sytuacji wypróbować na jaką jej reakcję podopieczny zareaguje lepiej – czy jeżeli stanie po stronie, której on nie widzi i założy lub zawiąże but, mówiąc, że podopieczny powinien poczekać z wyjściem z domu, bo ona musi coś jeszcze zrobić czy też jeżeli będzie ona w polu widzenia osoby starszej i powie, że coś po prostu poprawia. Opiekunka osób starszych powinna zaobserwować w którym miejscu powinna stanąć aby chory ją widział. Osoby dotknięte zespołem nieuwagi stronnej mogą się zdenerwować, jeżeli staniemy po stronie, której nie widzą. Opiekunka osoby starszej powinna dbać o to, aby np. kubek z piciem, łyżeczkę, pilota do telewizora układać w polu widzenia podopiecznego.

 

Bardzo ważne jest obserwowanie przez opiekunkę osób starszych podopiecznego nawet w takich sytuacjach jak spożywanie posiłków i układanie potraw na talerzu. Np. surówki czy sałatki do drugiego dania nakłada się z reguły z lewej strony talerza. Podopieczny może zawsze zostawiać niezjedzone warzywa nie dlatego, że ich nie lubi ale dlatego, że ich nie widzi. Może mieć również do nas pretensje, że nie dostał do posiłku surówki. Opiekunka osób starszych tylko dzięki starannej obserwacji podopiecznego może ustalić w którym miejscu należy postawić talerz aby podopieczny „widział” całą jego zawartość. Podopieczni mogą też mieć problemy ze znalezieniem drzwi we własnym domu, oskarżać opiekunkę o złośliwe ukrycie przed nimi przedmiotów. Tłumaczenie, że np. „zaginiony” fotel nie został przestawiony złośliwie przez opiekunkę ale znajduje się dokładnie tam gdzie zawsze może nie przynieść oczekiwanego skutku. Lepiej jest spokojnie poprosić podopiecznego, żeby troszkę się odwrócił w kierunku „zaginionego” przedmiotu.

 

U ponad połowy podopiecznych symptomy związane z zespołem nieuwagi stronnej ustępują po kilkunastu miesiącach od uszkodzenia mózgu.

 

Ciekawy, krótki film na temat sposobu postrzegania otoczenia przez osoby dotknięte Neglect-Syndrome, który z pewnością przybliży opiekunkom osób starszych problematykę specyfiki opieki można znaleźć na Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=d4FhZs-m7hA.

 

Program jest niestety w języku angielskim, jednak sposób prezentacji ograniczeń jakie mają osoby z zespołem zaniedbywania połowicznego nawet dla osób nie znających tego języka jest łatwy do przyswojenia.

 

 

Zobacz również:

Podopieczny z demencją typu Korsakow

Miejsca pracy w Niemczech w opiece nad osobami starszymi cierpiącymi na demencję to najszerszy rynek pracy w tej branży. Najbardziej znaną formą zespołu otępienia starczego (niem. Demenz) jest choroba Alzheimera, ale wraz z rozwojem medycyny wyróżnia się coraz więcej schorzeń...

Praca u podopiecznych z PSP

Praca u podopiecznych z PSP – mało kto wie, co oznacza ten skrót. W Niemczech oprócz skrótu PSP używa się nazwy "progressive supranukleäre Blickparese" a także, podobnie jak w Polsce, nazwy związanej z nazwiskami naukowców, którzy ją opisali – „Steele-Richardson-Olszewski-Syndrom”.

Weglauftendenz – jak sobie poradzić w domu

Weglauftendenz to skłonność osób chorych na demencję do niespodziewanego opuszczenia domu, skłonność do ucieczek. W języku niemieckim używa się również określenia Bewegungsdrang (przymus ruchu).

Używamy cookies

Używamy plików cookies aby ułatwić Ci korzystanie z naszych stron www, do celów statystycznych oraz reklamowych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej polityce prywatności.