Według danych statystycznych portalu statista.de, w Niemczech w 2022 roku w gospodarstwach domowych żyło ponad 15 milionów kotów. Daje to tym sympatycznym zwierzątkom pierwsze miejsce w rankingu niemieckich zwierząt domowych. W tym samym okresie na posiadanie psa zdecydowało się niewiele ponad 10 milionów Niemców. Jest więc wysokie prawdopodobieństwo, że w pracy w domowej opiece w Niemczech trafimy do domu, w którym jest kot.
Koty komunikują się z człowiekiem wydają różne dźwięki. Im głośniejsze i dłuższe – tym większe chcą wyrazić emocje. A więc miauczą. Miauczenie (Miauen) może być krótkim Miau i natarczywym Miaaauuuu – kiedy są np. głodne albo chcą, żeby im otworzyć drzwi. Mruczenie (Schnurren) połączone jest z lekkimi, wyczuwalnymi wibracjami – to przejaw zadowolenia, ale też sposób na samoleczenie kota. Przez położenie na bolącym nas miejscu mruczącego kota, ulżymy w bólu także sobie. Syk (Fauchen) to poważne ostrzeżenie – nie podoba mi się, czuję się zagrożony, odjedź ode mnie. Wycie (skomlenie) i wrzaski (Jaulen und Schreien) towarzyszą przede wszystkim kocim walkom, ale mogą też być objawem choroby. Specyficzne wewnętrzne „brzęczenie” i „gadanie" (Brummen und Schnattern), zdarza się kotom, które np. obserwują ptaki za szybą. A jak przywołać niemieckiego kota do siebie? Powiedz: miez-miez-miez (kici, kici, kici).
Zwierzątko w domu podopiecznego to chcąc nie chcąc, większe obowiązki dla opiekunów. Jeżeli kot jest tzw. wychodzący (przebywa większość czasu na zewnątrz, do domu przychodzi tylko na posiłki i małe przytulanko i drapanko) – nie sprawia większych problemów. Są jednak domy, gdzie kot króluje nad człowiekiem – wchodzi wszędzie, gdzie chce, chlipie zupkę mleczną z miseczki swojego właściciela. Nie każdy opiekun ma na to tolerancję. Jeżeli kotek jest wiekowy jak jego właściciele, może mieć problemy związane ze zdążeniem na czas do kuwety. Większość kotów wymaga także zabiegów pielęgnacyjnych – wyczesywania, obcinania pazurków. A jeżeli w domu jest więcej niż jeden kot (co się często zdarza), to i ilość pracy przy nich się zwiększa. Trzeba zdecydowanie częściej odkurzać i wycierać kurze, czyścić kuwetę.
Ktoś może powiedzieć, że przyjeżdżamy, żeby opiekować się osobami starszymi, a nie zwierzętami. Warto sobie w tym momencie przypomnieć, że wspieranie zainteresowań podopiecznych jest jednym z elementów usługi opiekuńczej. Zwierzęta domowe są prawdziwymi przyjaciółmi seniorów, kochają je bez względu na to, jak bardzo są chorzy i na odwrót – nawet osoby z zaawansowaną demencją nie tracą kontaktu ze swoim pupilem.
Solidne firmy przeprowadzają z potencjalnymi klientami wywiad na temat zwierząt w gospodarstwie domowym i informują o tym opiekunkę. To ważne nie tylko ze względu na zakres dodatkowej pracy, ale także wszechobecne alergie na sierść zwierząt.
Według różnych źródeł w Polsce żyje około 6 mln kotów. Miłość do tych zwierząt nie omija także opiekunów osób starszych. Jak to jest być opiekunką – właścicielką kota, który podróżuje z nami do pracy w Niemczech?
„Niemcy kochają zwierzęta i ci, którzy koty mieli chętnie widzą u siebie opiekunkę z kotkiem. Reisefieber mamy wszyscy. Moja Myia nie pije, nie je i nie załatwia się w czasie podróży. Stres łagodzi jej moja obecność i głaskanie. W pracy pozostaje w moim pokoju i grzecznie czeka aż do niej wrócę. Od 4 lat mój „kawałek nieba” zabieram ze sobą i zastanawiam się, czy czasem nie ja bardziej cieszę się na jej widok niż ona na mój. Mój „termoforek” ogrzewa mnie nie tylko na zewnątrz. Daje mi dużo radości i działa antystresowo. Nowe życiowe doświadczenie, ale jakie miłe. Polecam wszystkim z całego serducha. W relacjach z podopiecznymi Myia reaguje różnie – niestety tzw. chemia i w tym przypadku odgrywa ważną rolę”.
„Kot musi posiadać wszystkie szczepienia i być odrobaczony, musimy zabrać książeczkę zdrowia i jego paszport, dzień przed wyjazdem konieczna jest wizyta u weterynarza, by ten mógł potwierdzić dobry stan zdrowia. Trzy dni przed wyjazdem należy kotu podawać środki uspakajające, a w dniu wyjazdu nie podawać jedzenia i picia w normalnych ilościach. W trakcie podróży karmić kota małymi porcjami. Kotu najlepiej sprawić wygodny transporter, miękko wyściełany. Sama podróż – o ile nie jeździ się własnym samochodem – jest uciążliwa, albowiem większość przewoźników zabrania przewozu zwierząt domowych.
Moi podopieczni byli początkowo zaskoczeni (o kocie wiedziała tylko córka), musiałam im długo tłumaczyć, że to jest mój kot i ja będę się o niego troszczyć i że kiedy będę wyjeżdżać, kota zabiorę ze sobą. Avatar (mój kot) ma w tej chwili 4 miesiące. Jest więc mały i słodki. Moi podopieczni szybko ulegli urokowi małego kociaka. Posiadanie zwierzaka oczywiście cieszy, wypełnia czas osobom samotnym, przynosi dużo radości i możne mieć nawet wpływ terapeutyczny. Niemniej jednak wiąże się z dużą odpowiedzialnością i koniecznością zapewnienia odpowiedniej opieki. Dlatego nie w każde miejsce możemy zwierzę ze sobą zabrać. Zwierzęciu trzeba zapewnić odpowiednią, komfortową dla niego przestrzeń, w której przecież będzie spędzał większość czasu. Młody kotek potrzebuje też odpowiedniej porcji zabawy i naszej uwagi – zupełnie jak małe dziecko, i nie możemy tego zaniedbywać. Jego ostre jak szpilki ząbki i pazury nie są odpowiednie dla osób starszych, których skóra jest najczęściej bardzo cienka i wysuszona.
Cieszę się, że go mam i nie żałuję podjętej decyzji. Musiałam sobie jednak zdać sprawę z trudności i ograniczeń związanych z posiadaniem kota, którego muszę zabierać ze sobą do pracy”.
Uwaga od Redakcji – oba kotki, które podróżują ze swoimi paniami opiekunkami są rasy bezwłosej .
Używamy cookies