Przyszłość opiekunki
Wraz z pierwszymi promieniami słońca w naszych sercach pojawia się nadzieja. Wsłuchujemy się w radosne trele ptaków, obserwujemy budzącą się do życia przyrodę, z radością oczekujemy zbliżającego się momentu letniego odpoczynku. Wiosna i lato to czas swoistego zapomnienia. Po refleksji, którą przynosi zima, po tym pewnym zatrzymaniu, znów budzimy się do życia. Tak, jak otaczająca nas przyroda. I choć jeszcze chwilę temu, zawinięci w koc i z kubkiem ciepłej herbaty w dłoniach, zastanawialiśmy się, co przyniesie przyszłość, dziś zaduma nas opuszcza – jesteśmy tu i teraz. O przyszłości nie zapominają jednak opiekunki i opiekunowie osób starszych w Niemczech. Patrzą na nią każdego dnia. Obserwują ludzi chorych, niedołężnych, wymagających wsparcia i często także samotnych. Patrzą na ból i cierpienie. Czasem widzą, jak seniorom ucieka nie tylko przyszłość, ale i przeszłość. Zapominają o najbliższych, o najważniejszych chwilach w życiu. Podstępne choroby kawałek po kawałku zabierają wspomnienia z bardziej radosnych momentów i możliwość przeżycia pozostałego czasu w sposób wolny od trosk, samodzielny, nawet godny.
Starość z całym swoim ładunkiem niedomagań i schorzeń ma czasem jeszcze jeden, z pozoru banalny aspekt. Eufemistycznie możemy go nazwać nieładną wonią. Dla opiekunki osób starszych w Niemczech nie ma chyba trudniejszego zadania, niż praca z podopiecznym, który nie chce się myć. Nie da się ukryć, że w takich sytuacjach, po jakimś czasie śmierdzi wszystko – odzież, tapicerowane meble, nawet powietrze.
Opiekunowie osób starszych w Niemczech spotykają się z różnymi chorobami. Większość z nich jest nam dobrze lub choć trochę znana. Część pozwala na leczenie lub spowolnienie rozwoju. Inaczej jest w przypadku PSP. Schorzenia rzadkiego, mało znanego i takiego, na które współczesna medycyna nie zna lekarstwa.
O tym, jak wyglądać może przyszłość, opiekunki w Niemczech wiedzą sporo. Na co dzień patrzą na osoby będące jej emanacją – starsze, schorowane, wymagające wsparcia. Czy ten obrazek zmusza nas do spojrzenia na swoją przeszłość? Powinien, choć często od niego uciekamy i nie chcemy myśleć, co stanie się z nami, kiedy nieubłagany czas nie pozwoli nam dłużej pracować.
Używamy cookies
