Kto jeszcze pamięta chusteczki do nosa z materiału? Na pewno nasi podopieczni – panowie i panie. To może być ciekawy sposób, żeby rozpocząć rozmowę z seniorami o tym, co się zmieniło.
Chusteczki do nosa były przez wiele lat nieodłączną częścią codziennego życia i wyrazem troski okazywanej dzieciom przez rodziców, mężom przez żony. Dbano o to, żeby w szufladach był zawsze wyprany i starannie wyprasowany gorącym żelazkiem zapas. W wielu domach przed wyjściem padało tradycyjne pytanie – „A masz czystą chusteczkę do nosa?” (Hast du ein sauberes Taschentuch?).
Panowie z reguły używali chusteczek z materiału w kratkę (kariertes Material), raczej w ciemnych kolorach. Nie ukrywajmy, że to właśnie im zdarzało się użyć chusteczki do przeczyszczenia butów czy wytarcia rąk po naprawie samochodu. Damskie chusteczki najczęściej były wykonane z delikatnego batystu (aus Batist). Wielbicielki robótek ręcznych nie kupowały gotowych wyrobów. Samodzielnie obrzucały brzegi na szydełku cienką niteczką w ozdobne ząbki (die Häkelspitzen). Dla dzieci produkowano nieco mniejsze chusteczki z nadrukami np. zwierząt lub ornamentów roślinnych. Jednym z eksponatów w Muzeum NRD (DDR Museum) w Berlinie jest właśnie dziecięca chusteczka do nosa z misiami wyjadającymi miód, złymi na nie pszczółkami i niebieskimi kwiatkami. W bardzo zamożnych rodzinach normą były chustki z wyszywanymi monogramami.
Chusteczki do nosa z materiału zostały skutecznie wyparte z codziennego użytku w XX wieku. Ich kariera wygasała poważnie od lat 70. XX wieku, kiedy to w sprzedaży powszechnie pojawiły się jednorazowe chusteczki papierowe. Na pewno jest to bardziej higieniczne rozwiązanie, ponieważ zużytą chusteczkę jednorazową od razu się wyrzuca, a te z materiału… no cóż, po użyciu wkładało się je z powrotem do kieszeni czy torebki i trzeba było bardzo uważać, żeby przypadkiem nie trafić potem ręką w ich zawartość. Jeżeli masz podopiecznych, którzy lubią i wciąż mogą porozmawiać, zastanówcie się wspólnie, co jeszcze zmieniło się w codziennym życiu na przestrzeni lat. To może być ciekawe!
Używamy cookies